Ben jij iemand die alles leuk vindt en ook alles aanpakt? Dan is de kans aanwezig dat je een (hoogsensitieve) High Sensation Seeker (#HSP-HSS) bent. Saskia Klaaysen (2022) schrijft in haar boek ‘Prikkels bijten niet’: “Een hoogsensitief persoon denkt divergerend. Dit houdt associatief, creatief en intuïtief denken in. Een hoogsensitieve HSS wil daarnaast ook iets uitproberen, nieuwe informatie zoeken, uitdenken, testen, vallen en weer opstaan.”
In de term ‘hoogsensitieve HSS’ zitten twee tegenstrijdigheden. Aan de ene kant het hoogsensitieve deel. Het deel wat extra gevoelig is voor geluiden, licht, aanrakingen, geurtjes en prikkels. En daarnaast het deel wat op zoek is naar nieuwe ervaringen, uitdagingen, variatie en afwisseling. Saskia beschrijft dit gevoel als met één voet op het gaspedaal staan en met één voet op de rem. Het is altijd zoeken naar de balans.
Loyaliteit versus verveling
HSS'ers zijn overal voor te porren en zijn vaak enorm loyaal. Ze durven zelden ‘nee’ te zeggen en zetten iedereen voorop behalve zichzelf. De behoefte aan nieuwe uitdagingen, afwisseling, het geen ‘nee’ kunnen zeggen en een enorme loyaliteit kunnen ervoor zorgen dat HSS’ers overbelast raken. Dit zal zelden aan ze te zien zijn, want vaak ogen ze heel krachtig omdat ze alles leuk vinden en veel voor hun rekening nemen. Wanneer een HSS’er zegt dat iets teveel is, kun je er dan ook vanuit gaan dat het op dat moment echt te veel is. Helaas wordt dit signaal lang niet altijd opgepikt omdat ze iets heel anders uitstralen.
Aan de andere kant kan een HSS’er zich ook snel vervelen. Wanneer alles op de automatische piloot gaat, je weinig tot geen eigen inbreng hebt, je van alles al weet hoe het werkt, weinig waardering krijgt en er geen ruimte is voor nieuwe ideeën, raak je een HSS’er kwijt. Niet gelijk, want een HSS’er zal zich wel blijven inzetten, maar geestelijk kan hij of zij afstand gaan nemen. Eén van de bekendere fenomenen is Quiet Quitting. Dan zal de persoon alleen nog het hoognodige doen en ligt een bore-out op de loer.
Hoe word je alles?
Balans is the magic word. Helaas is er niet altijd begrip voor de onbalans. Soms begrijpt de HSS’er zichzelf niet eens, laat staan de omgeving. Mocht je nu zelf worstelen met een stukje balans, dan kan ik het boek “Hoe word je alles?’ van Emilie Wapnick (2021) aanraden. Zij beschrijft vier werkmodellen hoe je je superkrachten als HSS (of hoogbegaafde) zou kunnen inzetten. Ik deel hieronder de kern van de vier modellen. Lees vooral haar boek als je er meer over wilt weten 😉
Het smeltkroesmodel: bij dit model komen alle domeinen samen waar jij behoefte aan hebt. Je kunt tijdens dit werk diverse petten opzetten en juist het switchen tussen deze petten vind je leuk en fijn. Je ziet deze aspecten terug als ondernemer of in een meerdimensionele baan, zoals bijvoorbeeld projectleider of juist het opzetten van een onderneming waar al jouw ervaringen in samen komen.
Het schuinestreepmodel: in dit model “heb je twee of meerdere parttimebanen en/of ondernemingen waar je regelmatig tussen switcht.” Juist de variatie tussen de banen en/of ondernemingen of juist een baan en daarnaast een onderneming, zorgt er voor dat je diverse petten op kunt zetten en er voldoende variatie is. Ik postte eerder een bericht op LinkedIn over Rob Kemps.
Het Einsteinmodel: bij het Einsteinmodel “heb je een fulltimebaan of bedrijf om inkomen te genereren, maar genoeg tijd en energie over om daarnaast je andere passies te volgen.” Stel je bent overdag biologieleraar, maar in de avonduren teken je graag, geef je op donderdagavond muziekles en op zaterdag sta je als trainer op het voetbalveld.
Het feniksmodel: met het feniksmodel haal je zingeving en voldoening uit het relatief kort achter elkaar wisselen van baan, functie of het overstappen naar een andere bedrijfstak. Bij Defensie is het heel gewoon dat je om de 2, 3, 4 of 5 jaar wisselt van functie. Sommige blijven in hetzelfde domein werken en andere kiezen juist voor iets totaal anders. Dit is voor mij ook de reden geweest waarom ik als militair geen ‘last’ had van de HSS’er in mij. Lees mijn eerdere blogs voor het hele verhaal.
Ik hoop met deze blog kort maar krachtig weer een kijkje te kunnen geven in het hoofd van een HSS’er 😉